De cardanas verzorgt de verbinding tussen de uitgang van de versnellingsbak en de ingang van de eindoverbrenging. Deze constructie komt alleen voor bij auto’s met voorin liggende motor en achterwielaandrijving.
1550. Uitvinder van de cardanusring: Girolamo Cardano (Italië). Deze Cardano was waarschijnlijk niet de uitvinder maar wel de naamgever van de cardanusring. Dit is een constructie met twee haaks op elkaar staande assen waardoor draaiing in alle richtingen mogelijk is. Hiermee kan het kompas van een schip ook op zee keurig waterpas worden gehouden.
1824. Uitvinder van de voorloper van de cardanas: William James (Engeland). Hij maakte bij de bouw van zijn stoomauto gebruik van de in de cardanusring verwerkte techniek. Zijn voertuig had twee cardanassen (één naar voren en één naar achteren lopend) die waren voorzien van kruiskoppelingen. De kruiskoppelingen van een cardanas zijn nodig om alle delen van die cardanas met ongeveer hetzelfde astoerental te laten ronddraaien.
1898. Eerste auto met een cardanas: Renault (Frankrijk). Eerder geschiedde de aandrijving van de aangedreven wielen door de motor altijd per riem of ketting. Toen auto’s met een differentieel werden uitgerust, was er sowieso geen andere mogelijkheid meer dan cardanaandrijving.